Όταν μπαίνω στους σταθμούς του μετρό της Αθήνας αισθάνομαι σαν να ζω στην ταινία Μετρόπολις του Fritz Lang. Αυτό το ατέλειωτο κοπάδι ανθρώπων που προχωράει αμίλητο προς την καταδίκη του. Δεν θέλω να είμαι μέρος του, γι’ αυτό και προτιμώ να κινούμαι με το λεωφορείο. Την ταινία την είχα πρωτοδεί το 1984 και την είχα…
Ο Liu Ye είναι κινέζος, σχεδόν συνομήλικος. Γεννήθηκε το 1964 στο Πεκίνο και μεγάλωσε μέσα στην «Πολιτιστική Επανάσταση» του Μάο. Ο πατέρας του ήταν συγγραφέας παιδικών βιβλίων που αναγκάστηκε από το καθεστώς να δουλεύει ως εργάτης γης στην επαρχία. Πολλά βιβλία είχαν απαγορευτεί εκείνη την εποχή, ακόμα και τα παραμύθια του Άντερσεν, ακόμα και αριστουργήματα…
Ο παππούς μου ο Χρίστος ήταν το τρίτο από τα αδέλφια που ξεκίνησε το μακρινό ταξίδι για μια καλύτερη ζωή στην Μαδαγασκάρη, άλλα έφτασε δεύτερος. Ο μικρότερος αδελφός του Αναστάσης αναγκάστηκε να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Αίγυπτο μέχρι να αποκτήσει αρκετά χρήματα για να συνεχίσει το δικό του ταξίδι. ΤΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΜΟΥ…
Ήρθε ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος και ήταν και πάλι φουσκωμένος. Για την ακρίβεια, παραφουσκωμένος. Γύρω στο 20% παραπάνω από τον προηγούμενο μήνα. Το είχα ήδη πάρει απόφαση ότι θα πληρώνω πια κάθε μήνα όσα έδινα πριν από 1,5 – 2 χρόνια για το δίμηνο, αλλά αυτόν το μήνα έλλειπα διακοπές και λογικά η κατανάλωση…
Ο Ιωάννης Λάμπρος (1915-1988) ήταν δημόσιος υπάλληλος. Εργάστηκε στους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους από το 1942 έως το 1979 και αποχώρησε με τον ανώτατο βαθμό του Διοικητή του ΟΣΕ. Παράλληλα ήταν και ερασιτέχνης φωτογράφος. Όπως λένε οι κόρες του, όπου και να πήγαινε, είχε πάντα μαζί του μια φωτογραφική μηχανή, στην αρχή κρεμασμένη από τον…
Επειδή ήταν Μυτιληνιά, κάποιος τεχνοκριτικός είχε τη φαεινή ιδέα να της αποδώσει τον τίτλο της διαδόχου του Θεόφιλου. Εκείνη απάντησε «Τι σχέση έχω εγώ μ’ αυτόν; Αυτός φτιάχνει καραγκιοζέλια». Στα μικρό και απομονωμένο χωριό που ζούσε, τα Αλυφαντά, δεν είχε φτάσει προφανώς η διεθνής αναγνώριση του Θεόφιλου και η ίδια θεωρούσε τα έργα της σπουδαία,…
Σε κάθε βόλτα μου στους δρόμους της πόλης βλέπω δεκάδες όμορφα αντικείμενα πεταμένα στα σκουπίδια. Παλιά συνέβαινε μόνο τον Σεπτέμβριο που οι άνθρωποι μετακόμιζαν, ή μία στο τόσο, όταν κάποιος αποδημούσε και οι κληρονόμοι ξεφορτώνονταν το παρελθόν του που δεν σήμαινε τίποτα για αυτούς. Τώρα είναι καθημερινό φαινόμενο. Έπιπλα μιας άλλης εποχής, διακοσμητικά, φωτογραφίες, ρούχα,…
Ήταν Δεκέμβριος του 1992 και είχα μόλις παραδώσει τη μετάφραση του βιβλίου Η φυσική του Σταρ Τρεκ στις εκδόσεις Λιβάνη. Με είχε παιδέψει αρκετά, γιατί παρότι βασιζόταν σε μία τηλεοπτική σειρά λαϊκής κατανάλωσης, περιείχε ορολογία που με ανάγκασε να διαβάσω αρκετά βιβλία και επιστημονικά συγγράμματα επί του θέματος. Είχα βρει άκρως συναρπαστικά όσα είχα διαβάσει…
Το κείμενο το βρήκα στο Eleftheria online. Το έχει γράψει η ζωγράφος Κούλα Μαραγκοπούλου, αγαπημένη μαθήτρια του Γιώργου Μπουζιάνη, σύζυγος του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού και μία από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του εξπρεσιονισμού και του ιμπρεσιονισμού στην Ελλάδα. Η γραφή της έχει την ίδια ευαισθησία που είχε και το πινέλο της. «Κάθε καλλιτέχνης, χρησιμοποιώντας τα μέσα…
Όταν η ψυχολογία μου βυθίζεται στα τάρταρα, βρίσκω λύτρωση στη μουσική. Ακούω κάποιες «μπαλάντες» και ξαναστέκομαι στα πόδια μου. Κάποια στιγμή ζήτησα την βοήθεια ψυχίατρου, μου έδωσε ψυχοφάρμακα, τα πήρα, αλλά δεν μπορούσα να κλάψω και έτσι τα έκοψα. Η μελαγχολία έχει μία γλύκα που δεν ήμουν διατεθειμένη να χάσω. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω…