Skip to content

VALIA'S SCRAPBOOK

Menu
  • ΑΝΘΡΩΠΟΙ
    • ΘΗΛΥΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
    • ΔΥΟ Ή ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ
    • ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ
    • ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
  • ΤΟΠΟΙ
    • ΑΘΗΝΑ
    • ΕΛΛΑΔΑ
    • ΕΥΡΩΠΗ
    • ΑΜΕΡΙΚΗ
    • ΑΣΙΑ
    • ΑΦΡΙΚΗ
  • ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ
    • ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ
    • ΑΡΩΜΑ ΝΑΦΘΑΛΙΝΗΣ
  • ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΑ
    • ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ
    • ΤΟ ΕΖΗΣΑ ΚΙ ΑΥΤΟ
    • ΦΑΕΙΝΕΣ ΙΔΕΕΣ
    • ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ
  • ΚΛΠ
    • ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΥΤΡΟ
    • ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ
    • ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ
    • ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
    • ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ
  • ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ
Menu

Με αφορμή τα ερωτικά του Μίνου Αργυράκη

Posted on December 9, 2022January 19, 2025 by skourtsi

Αυτά τα σχέδια εκτέθηκαν την άνοιξη του 2013 στην γκαλερί Xippas και παρουσιάστηκαν ως τα “άγνωστα” μέχρι τότε ερωτικά σχέδια του Μίνου Αργυράκη. Μόνο που δεν ήταν καθόλο άγνωστα. Τα είχε φτιάξει το 1969 στην Carboneras της Ισπανίας, όπου είχε περάσει λίγους μήνες φιλοξενούμενος του γλύπτη Τάκη και ήταν μέρος της σειράς EROS-SPACE-REVO. Είχαν ξαναεκτεθεί στην Ελλάδα το 1986, στην γκαλερί Μέδουσα της Μαρίας Δημητριάδη.

Τη Μαρία τη γνώρισα στην Α’ Γυμνασίου. Πρώτοι μήνες στο καινούριο σχολείο, έψαχνα ακόμα για να βρω μία “κολλητή”. Η Μαρία ήταν υποψήφια. Είμασταν λίγο αταίριαστο ζευγάρι. Εγώ 11 χρονών που κάλλιστα με περνούσες για παιδί Δημοτικού. Εκείνη 12 που έμοιαζε όμως 18. Ήταν πολύ ψηλή και πολύ σχηματισμένη για την ηλικία της. Είχε καμπύλες, στήθος, ήταν σωστή γυναίκα. Μία μέρα, έχουμε πάρει άδεια από το μάθημα να πάμε τουαλέτα. Είμαστε μόνες μας στο προαύλιο, απόλυτη ησυχία, και μόλις φτάνουμε στην πόρτα των αποχωρητηρίων, ορμάει κατά πάνω μας μια παρέα μεγαλύτερων αγοριών. Παίρνουν την Μαρία , τη σπρώχνουν στην τελευταία τουαλέτα που ήταν στο βάθος κι αρχίζουν να την χουφτώνουν. Η Μαρία χτυπιέται, διαμαρτύρεται, εγώ έχω μείνει κάγκελο και κοιτάω. Σε λίγο τα αγόρια αποχωρούν, η Μαρία φεύγει τρέχοντας κλαμένη και εγώ προσπαθώ να τη φτάσω. Μπαίνει στο γραφείο του Διευθυντή, περιμένω λίγο απ’ έξω, περιμένω πολύ, και τελικά γυρίζω στην τάξη.

Από τότε δεν μου ξαναμίλησε. Μία καλημέρα, την λέγαμε, αλλά παραπάνω δεν είχαμε. Τώρα που το σκέφτομαι, λογικό να μην μου μιλάει. Δεν είχα κάνει τίποτα για να την βοηθήσω. Είχα μείνει εκεί παθητικός θεατής. Δεν είχα ορμήξει να τη σώσω, δεν είχα τρέξει να φέρω βοήθεια.

Χρόνια μετά, όταν έμαθα ότι πάλευε με τον καρκίνο, της έστειλα μήνυμα στο facebook. Μόλις έβγαινα και εγώ από μία αντίστοιχη περιπέτεια και αρχίσαμε να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας. Τελικά, πάλι η Μαρία ήταν η άτυχη της ιστορίας. Εγώ το ξεπέρασα, εκείνη έφυγε μέσα σε λίγους μήνες.

Δεν πρόλαβα να της ζητήσω συγγνώμη.

Τι σχέση έχουν τα σκίτσα του Αργυράκη; Καμία. Απλά μου θυμίζουν ότι ο έρωτας είναι ωραία ιστορία και δεν πρέπει να αφήνεται να γίνεται “παιχνίδι” στα χέρια ανόητων, κακομαθημένων ανθρώπων.

1910s 1960s 1970s Alice Neel Andy Warhol Bob Dylan Charles Bukowski David Bowie Hugh Hefner Jarvis Cocker Jeff Bridges Jerry Hall Jessica Lange Lifo Madonna Man Ray Mick Jagger Philippe Halsman Rolling Stones Steven Meisel Tina Turner Αιγαίο Αρχείο Νεοελληνικής Τέχνης «Σοφία Λασκαρίδου» Εβραίοι Κυκλάδες Λέσβος Μαρία Καλλιπολίτη Μελίνα Μερκούρη Μεταπολίτευση Μύκονος Ολοκαύτωμα Παρίσι Χριστούγεννα αρχιτεκτονική γλυπτική εικονογράφηση ελληνίδες ζωγράφοι ελληνικά νησιά επιτραπέζιο ζωγραφική κινηματογράφος κόμικς ναΐβ σεξ φωτογραφία

Εδώ θα με βρείτε κάθε Πέμπτη 11 το πρωί με 8.30 το βράδυ
Η μουσική της κόρης μου