Όταν η ψυχολογία μου βυθίζεται στα τάρταρα, βρίσκω λύτρωση στη μουσική. Ακούω κάποιες «μπαλάντες» και ξαναστέκομαι στα πόδια μου. Κάποια στιγμή ζήτησα την βοήθεια ψυχίατρου, μου έδωσε ψυχοφάρμακα, τα πήρα, αλλά δεν μπορούσα να κλάψω και έτσι τα έκοψα. Η μελαγχολία έχει μία γλύκα που δεν ήμουν διατεθειμένη να χάσω. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω…
