Το έκλεψα από τη σελίδα Παλία Μύκονος του facebook. Το ανέβασε η Ιωάννα Σαμιωτάκη, παλιά Μυκονιάτισα, και από ό,τι συμπέρανα αναφέρεται στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Όταν εγώ μικρή έλεγα τα κάλαντα, τα λέγαμε απόγευμα. Κάθε παιδί κρατούσε ένα αναμμένο φαναράκι που άναβε με φυτίλι και λάδι. Το ανάβαμε με φως από κερί της…
