Στην εποχή μου δίναμε εισαγωγικές εξετάσεις στα Πανεπιστήμια τον Αύγουστο. Κι έτσι, την ώρα που οι άλλοι γύρναγαν από τις διακοπές τους, τον Σεπτέμβριο, εμείς ξεκινάγαμε τις δικές μας. Το 1976, που μόλις είχα τελειώσει το σχολείο και είχα ζήσει την ταλαιπωρία των εξετάσεων, οι γονείς μου μου επέτρεψαν να πάω για πρώτη φορά διακοπές…
Όταν η ψυχολογία μου βυθίζεται στα τάρταρα, βρίσκω λύτρωση στη μουσική. Ακούω κάποιες «μπαλάντες» και ξαναστέκομαι στα πόδια μου. Κάποια στιγμή ζήτησα την βοήθεια ψυχίατρου, μου έδωσε ψυχοφάρμακα, τα πήρα, αλλά δεν μπορούσα να κλάψω και έτσι τα έκοψα. Η μελαγχολία έχει μία γλύκα που δεν ήμουν διατεθειμένη να χάσω. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω…
1966. Πρώτες τάξεις του δημοτικού. Όλα τα παιδάκια είμαστε μαζεμένα στο προαύλιο του σχολείου για την πρωινή προσευχή. Στις σκάλες, δίπλα στο διευθυντή, στέκεται μία κυρία που δεν την έχουμε ξαναδεί. Στα χέρια της κρατάει ένα κουτί που περιέχει μία κούκλα. Ο διευθυντής της δίνει το λόγο. «Την αναγνωρίζετε;», μας λέει, «Είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη….
Την Μίλλυ δεν την πρόλαβα. Όταν έβγαλε τον πρώτο της δίσκο το 1973, εγώ ήμουν 14 ετών και είχα προχωρήσει σε ροκ μονοπάτια. Όμως βλέποντας τις παλιές φωτογραφίες στον λογαριασμό της στο facebook, θυμήθηκα μία ολόκληρη εποχή. Ακριβώς έτσι ντυνόμουν και εγώ στην εφηβεία μου. Είχα τις ίδιες μαύρες μπότες που έφταναν πάνω από το…
Αυτά τα σχέδια εκτέθηκαν την άνοιξη του 2013 στην γκαλερί Xippas και παρουσιάστηκαν ως τα “άγνωστα” μέχρι τότε ερωτικά σχέδια του Μίνου Αργυράκη. Μόνο που δεν ήταν καθόλο άγνωστα. Τα είχε φτιάξει το 1969 στην Carboneras της Ισπανίας, όπου είχε περάσει λίγους μήνες φιλοξενούμενος του γλύπτη Τάκη και ήταν μέρος της σειράς EROS-SPACE-REVO. Είχαν ξαναεκτεθεί…
Υπήρξαμε για λίγο βασιλιάδες του κόσμου. Νέοι, ωραίοι, έξυπνοι και ταλαντούχοι. Αφήναμε πίσω μας μία δικτατορία που μας απαγόρευε να έχουμε μακριά μαλλιά, να φοράμε μίνι φούστες, να ακούμε, να βλέπουμε και να διαβάζουμε ό,τι μας άρεσε, και ξεκινούσαμε ένα ταξίδι μαγικότερο κι από αυτό του Νιλς Χόλγκερσεν. Ήμασταν μία παρέα που χώραγε τους πάντες….