Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι για τους οποίους η δημιουργία είναι μια έμφυτη ανάγκη. Εκμεταλλεύονται κάθε ερέθισμα και κάθε ευκαιρία για να φτιάξουν κάτι με το μυαλό και με τα χέρια τους. Εδώ βλέπετε μία από αυτές. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί το 2010. Η 98χρονη κυρία που απεικονίζεται μπροστά στον υπολογιστή της είναι η αρχιτεκτόνισσα Αλεξάνδρα Πασχαλίδου…
Κάποτε, τα αγόρια έχαναν δύο με τρία χρόνια από τη ζωή τους υπηρετώντας τη θητεία τους στον ελληνικό στρατό. Οι μνήμες του πολέμου ήταν φρέσκες και η Τουρκία ήταν μία μόνιμη απειλή. Οι νέοι έπρεπε να είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Αυτή ήταν η επίσημη εκδοχή. Κάποιοι την αμφισβητούσαν και απέδιδαν το «χάσιμο…
Στη γαλλική αρχιτεκτονική του 1750 κυριαρχούσε το ροκοκό, και η Βασιλική Αυλή των Βερσαλλιών προτιμούσε να διακοσμεί τα διαμερίσματα της με έπιπλα και αντικείμενα του στυλ Louis XV. Την ίδια εποχή είχαν ξεκινήσει οι ανασκαφές σε αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα και την Ιταλία και τα ευρήματα τους είχαν αρχίσει να επηρεάζουν μεμονωμένους σχεδιαστές και αρχιτέκτονες….
Στην Ελλάδα, όταν κάτι σπάει, ή το πετάμε ή προσπαθούμε να το επαναφέρουμε στην αρχική του μορφή φροντίζοντας να κρύψουμε επιμελώς τα σημάδια της κόλλας. Στην Ιαπωνία έχουν μία άλλη λογική. Βάζουν στην κόλλα χρυσό, ασήμι, χαλκό και προσπαθούν να φτιάξουν ένα καινούριο αισθητικά αντικείμενο. Αυτό που εμείς το βλέπουμε ως καταστροφή που θα επιφέρει…
Αυτά τα σχέδια εκτέθηκαν την άνοιξη του 2013 στην γκαλερί Xippas και παρουσιάστηκαν ως τα “άγνωστα” μέχρι τότε ερωτικά σχέδια του Μίνου Αργυράκη. Μόνο που δεν ήταν καθόλο άγνωστα. Τα είχε φτιάξει το 1969 στην Carboneras της Ισπανίας, όπου είχε περάσει λίγους μήνες φιλοξενούμενος του γλύπτη Τάκη και ήταν μέρος της σειράς EROS-SPACE-REVO. Είχαν ξαναεκτεθεί…
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο υλικό για τον Σωτήριο Ανάργυρο, τον άνθρωπο που δημιούργησε το παραμυθένιο ξενοδοχείο «Ποσειδώνειο» των Σπετσών, έπεσα πάνω σε αυτές τις εκπληκτικές εικόνες. Είναι διαφημιστικές καταχωρίσεις που δημοσιεύτηκαν σε αμερικάνικα περιοδικά τη δεκαετία του 1910 και σε όλες φιγουράρει το όνομα του. Τα θέματα, τα χρώματα με μάγεψαν, και άρχισα να εξερευνώ την…
Υπήρξαμε για λίγο βασιλιάδες του κόσμου. Νέοι, ωραίοι, έξυπνοι και ταλαντούχοι. Αφήναμε πίσω μας μία δικτατορία που μας απαγόρευε να έχουμε μακριά μαλλιά, να φοράμε μίνι φούστες, να ακούμε, να βλέπουμε και να διαβάζουμε ό,τι μας άρεσε, και ξεκινούσαμε ένα ταξίδι μαγικότερο κι από αυτό του Νιλς Χόλγκερσεν. Ήμασταν μία παρέα που χώραγε τους πάντες….