Δεν είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την Ουκρανία μπροστά στο φόβο του Θανάτου. Από τα τέλη του 19ου αιώνα είχαν αρχίσει πογκρόμ από τους Χριστιανούς εις βάρος των Εβραίων, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να καταφεύγουν στη Γερμανία και την Πολωνία.
Λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, στις 7 Μαΐου του 1919 ένας παραστρατιωτικός, πρώην αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού, ονόματι Nikifor Grigoriev, ξεκίνησε μία εκστρατεία στη Ρωσία κατά των Μπολσεβίκων. Στις 8 Μαΐου απευθύνθηκε με μία προκήρυξη στον Ουκρανικό λαό και τους ζήτησε να επαναστατήσουν κατά των κομμουνιστών και των Εβραίων ηγετών τους. Μετά από λίγες μέρες τα στρατεύματα του ξεκίνησαν αιματηρά πογκρόμ. 148 σφαγές άμαχου πληθυσμού κατέγραψε η ιστορία.
Ο ζωγράφος Issachar Ber Ryback ζούσε τότε σε μία πόλη που λεγόταν Yelisavetgrad. Ένα χρόνο πριν είχε τελειώσει τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Κιέβου και ήταν ενεργό μέλος της ρωσοεβραϊκής αβαντ γκαρντ σκηνής. Από τις 15 μέχρι τις 17 Μαΐου σφαγιάστηκαν στην πόλη του 1.000 Εβραίοι από τους στρατιώτες του Grigoriev . Ο ζωγράφος παρακολουθούσε το τέλος της μικρής του πόλης με θλίψη και άρχισε να καταγράφει εικόνες από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Θέλησε να κρατήσει ένα ενθύμιο από το πως κυλούσε η ζωή πριν τις σφαγές και τον ξεριζωμό των ομοεθνών του από την Ουκρανία.
Οι Σοβιετικοί συνέχισαν τα πογκρόμ. Μέχρι να αναλάβει την εξουσία της χώρας ένας αμφιλεγόμενος Ουκρανός, ο Symon Petliura, οι νεκροί Εβραίοι στην πόλη του είχαν φτάσει τους 3.000. Όμως και αυτός συνέχισε τα πογκρόμ και το 1921, όταν δολοφονήθηκε και ο πατέρας του, ο Ryback κατέφυγε στο Βερολίνο της Γερμανίας.
Εκεί εξέδωσε το 1922 ένα βιβλίο με 30 λιθογραφίες με τίτλο «Shtetl, Το κατεστραμμένο σπίτι μου: Μία ανάμνηση». Shtetl είναι η μικρή πόλη στα εβραϊκά. H πόλη του Ryback διαλύθηκε κυριολεκτικά από τα πογκρόμ. Λίγα χρόνια μετά, το 1924, έγινε μέρος της νεοσυσταθείσας Σοβιετικής Ένωσης και άλλαξε όνομα. Ονομάστηκε Zinovievsk προς τιμήν ενός από τα ηγετικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας, του Gregory Zinoviev, που είχε γεννηθεί εκεί.
Το 1934, όταν δολοφονήθηκε ένας από τους επίλεκτους του Στάλιν, ο Sergei Kirov, πήρε το όνομα Kirovo, όπως και μερικές ακόμα πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης. Για να το ξεχωρίζουν τελικά από τις υπόλοιπες, το ονόμασαν Kirovograd. Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, οι Ουκρανοί αποφάσισαν απλά να αλλάξουν την ορθογραφία του ονόματος, από τα ρώσικα στα ουκρανικά, και η πόλη έγινε Kirovohrad.
Στις 25 Δεκεμβρίου του 2015 έγινε δημοψήφισμα για τη μετονομασία της πόλης και το 76% των κατοίκων ψήφισε υπέρ της επαναφοράς του παλιού ονόματος Yelisavetgrad. Ένας νόμος όμως που ψήφισε το Ουκρανικό Κοινοβούλιο απαγόρεψε τη χρήση ονομάτων που σχετίζονται με τη ρώσικη ιστορία και έτσι μία επιτροπή έδωσε στην πόλη το όνομα Inhulsk, από τον ποταμό Inhul που την διατρέχει. Τον Ιούλιο του 2016, η πόλη άλλαξε για μία ακόμα φορά όνομα, έγινε Kropyvnytskyi, προς τιμή του συγγραφέα και ηθοποιου Marko Kropyvnytskyi που είχε γεννηθεί στην περιοχή.
Τον Μάρτιο και τον Ιούλιο του 2022 βομβαρδίστηκε από ρώσικα αεροπλάνα. Σήμερα θεωρείται μία από τις ασφαλείς πόλεις της Ουκρανίας. 8000 πρόσφυγες από τις εμπόλεμες περιοχές έχουν βρει καταφύγιο εκεί. Σίγουρα όμως τίποτα δεν θυμίζει πια τις εικόνες που κατέγραψε ο Ryback…
Τις εικόνες τις βρήκα εδώ